ผมกำลังชั่งใจระหว่างการเป็นเราที่ดีที่สุด หรือการเป็นเขาที่ดีที่สุด

ผมกำลังชั่งใจระหว่างการเป็นเราที่ดีที่สุด หรือการเป็นเขาที่ดีที่สุด
.
ฟังๆดูเสมือนผมมีเรื่องที่ชอบทำให้ปวดหัว มีเรื่องให้คิดมากอยู่เสมอ แต่สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผมครุ่นคิดเสมอว่า การเป็นเราที่ดีที่สุด(คือการเป็นตัวของตัวเอง ที่ดีที่สุด เป็นประโยชน์ที่สุด และไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก ตัดส่วนเสีย พัฒนาส่วนดี) หรือการเป็นเขาที่ดีที่สุด (การเป็นคนในกรอบที่ดีที่สุด เพื่อเข้าไปสู่ฐานแท่นที่วางตัวตนอันเหมาะสม ซึ่งเกิดจาการขัดเกลา เพื่อให้เป็นคนที่สมบูรณ์ตามอุดมคติ) สิ่งใดจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สุด

.
ผมชอบปรัชญาของนิ้วทั้ง 5 แต่ละนิ้วมีความสั้นยาวต่างกัน ต่างนิ้วต่างมีประโยชน์แห่งกันและกัน แทนกันไม่ได้ ขาดจากกันก็ไม่ได้ ซึ่งสิ่งนี้เป็นเสมือนต้นคิดที่ยิ่งคิดวงวน ก็ยิ่งทำให้แอนเอียงไปสู่การเป็นเราที่ดีที่สุด(ความคิดแรก) โดยที่ผมเองก็ไม่ได้ซ้ายจัด หรือขวาจัดสุดโต่งนะครับ แต่ผมเชื่อในวิถีแห่งตนเอง เพราะไม่เช่นนั้นผมคงไปอยู่ในระบบ หรืออยู่ในแหล่งที่มีงาน มีเงิน มีสุข ตามสภาพที่หลายคนในสังคมกำลังดำเนินชีวิตอยู่
.
แต่เสมือนว่าเมื่อผมเลือกที่จะเป็นตัวผมที่ดีที่สุด เป็นตัวเราที่ดีที่สุด การมุ่งหน้าค้นหาจุดแข็งของตนเองจึงเกิดขึ้น อาจเป็นเพราะผมเชื่อในปรัชญาของการเสริมจุดแข็ง และพัฒนาให้เป็นประโยชน์ที่สุด ผมเองอาจไม่ได้เป็นนายกเทศมนตรี ที่ดีที่สุด แต่ผมอาจเป็นคนเก็บขยะที่ตั้งใจที่สุด ซึ่งแม้จะเป็นตำแหน่งที่ไม่น่าพิสมัย แต่ก็เป็นหน้าที่ซึ่งสังคมขาดไม่ได้(จำเป็นต้องมี และจำเป็นต้องเคารพในศักดิศรีกันและกัน)


.
เลยทำให้ผมกลายเป็นผมเช่นทุกวันนี้ครับ ปีอายุที่ผ่านมาน่าจะทำให้ผมสับสนที่จะก้าวเดิน แต่ต่อจากนี้ผมจะลองก้าวเดินตามแบบที่ผมเป็น ปรับเปลี่ยนสิ่งที่ไม่เหมาะสม ปรุงแต่งให้แข็งแรง จัดวางอย่างลงตัว เพื่อเป็นเราที่เป็นประโยชน์ที่สุด ..ที่ผ่านมาทุกงานที่ผมทำ ผมพยายามทำในจุดที่สร้างประโยชน์ที่สุด แต่เมื่อผมเองไม่ได้สร้างประโยชน์แต่งานนั้นๆ ผมก็พึงให้ผู้อื่นที่ดีกว่า เข้ามาทำ เพื่อให้สังคมนี้เดินหน้าต่อไป ซึ่งหากงานนั้นๆเรายังสนใจ เราก็ต้องพัฒนา หรือหางานที่เหมาะสมกับสังคมนี้จะใช้ประโยชน์ของตัวผมเอง
.
ว่าจะพูดสั้นๆแต่ดันยาวไปนิด ต้องขออภัยนะครับ ... เพียงแค่ความคิดที่มันวกวน ผมกำลังจัดการกับมัน จับใส่ตัวอักษร เพื่อให้ผู้คนรู้จักใช้ประโยชน์ตัวตนของผมมากขึ้น เพื่อให้ผมรู้ทิศ ณ ขณะนี้ และลดจุดอ่อน เพิ่มจุดแข็งที่ใช้ ไม่ลำบาก(ใจ) “พาตัวเราเป็นเราที่ดีที่สุด” อยู่ทุกขณะจิตครับ (อาคาร29 CMRU: 2 พย 57)