วันจันทร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

เรื่องเล่าคราวพานายน้ำแอ่ว


วันก่อน (10 สิงหา) พานายน้ำไปเรียนเศษ เป็นโปรแกรมสำหรับพัฒนาศักยภาพเด็ก และเสมือนพาไปพบกับ consultant ด้านเด็ก หากคิดแบบต้นทุนเวลา กับเงินที่จ่ายไป สำหรับในตอนนี้ดูแล้วมันก็เหนื่อยที่จะจ่าย แต่มองอีกแบบหนึ่ง หากเป็นแนวคิดเสมือนมีที่ปรึกษาในพัฒนาการของลูก เงินขนาดนี้ที่จะคอยติดตาม ประเมินผลพฤติกรรม และเป็นที่ปรึกษาด้านพัฒนาการของลูกอย่างถูกต้องตามหลักวิชาการ ถือว่าคุ้มท่าดีเดียว และความความเป็นมิตร เป็นคนรู้สึก ก็ยิ่งทำให้รู้สึกว่า นายน้ำ จะได้รับการพัฒนาในทิศทางที่เหมาะสม

เป็นการ ปรับตั้งพ่อและลูก เพื่อให้เขาพร้อมสำหรับการเดินทางในโลกของเขา ทุกวันนี้ก็ไม่ต่างมากนักกับพ่อใบเลี้ยงเดี่ยว แต่ยังดีที่มี พ่อปู่ แม่ย่า แม่น้า แม่ยาย บรา บรา บรา ที่แม่ของเรา รังสรร ให้เกิดขึ้น (ป๊าด) จนแม่เลี้ยงจอย คู่ชีวิตของเรา แทบจะไม่ต้องทำอะไรมากในฐานะแม่ เพียงแต่เติมเต็ม บางทีก็ออกแนวเป็นพี่สาว หรือเป็นลูกคนโตมากกว่า อิอิ


เอาเป็นว่า พัฒนาการของลูกเป็นสิ่งสำคัญ และเป็นการกระตุ้นศักยภาพเราด้วยทางหนึ่งที่จะต้องจัดการเวลา เพื่อให้นายน้ำเติบโตเป็น "พลเมือง" ที่ดีของสังคม หน้าที่ สิบปี ของเราคือสิ่งนี้แหละ (นฤเทพ พรหมเทศน์ : 11 สิงหา)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ก็ยังดี

 #ก้าวร้อยก้าว ก็ยังดี  ช่วงนี้ ก็มีเรื่องหนึ่งในชีวิตที่ว้าวุ่น ตามประสาก็คือเรื่องลูกชาย ช่วงนี้ของชีวิตเขา มีกีฬาสี ที่แต่ละปีก็จะมีเรื่อ...