ลำพูนวันนี้ถูกคลุมด้วยเมฆคลืมที่ยามเข้าผมร่วมงานเปิดตัวมหาวิชชาลัย อุโมงค์สร้างพลเมือง ซึ่งในหนึ่งก็กลัวฝนมากลางหน้าหนาว อีกใจก็นึกปิติพื้นที่เล็กๆที่เติบโตอย่างไม่หยุดยั้ง ท่ามกลางอากาศเย็นตลอดทั้งวัน
.
มหาวิชชาลัย คือ นวัตกรรมทางสังคมที่ยกระดับตำบลสุขภาวะเดิม สู่การจัดกระบวนการเรียนรู้เต็มรูปแบบซึ่งมีท่านนายกเป็น นายกสภามหาวิชชาลัย พร้อม คณะสภาจากทุกภาคส่วนของสังคมลำพูน มีปลัดเป็นอธิการบดี และทุกภาคส่วนเป็นกลไกขับเคลื่อน มีบัณฑิตที่เรียกว่า พลเมือง อยู่ในตำบลอุโมงค์เต็มไปหมด ด้วยเหตุนี้อุโมงค์จึงถูกลือจาก สสส. ว่าเป็นท้องถิ่นที่สร้างพลเมือง ผมเองก็เป็นหนึ่งในผลผลิตนั้นครับ จากเยาวชนตำบลอุโมงค์ สู่การเป็นคณะกรรมการชุมชน เจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ผู้นำชุมชน โดยลำดับ ซึ่งจากวันนั้นสู่วันนี้ ความเป็นธุระในท้องถิ่นเป็นสิ่งที่อยู่ในทุกแง่มุมของการทำงาน
.
นอกจากได้ปิติกับบ้านเกิดที่เติบโตแล้ว ยังดีใจที่ได้เจอพี่ๆเพื่อนๆคนทำงานทางสังคม ครูมุกดา รองเอ พะเยา อ.สุรเดช พิจิตร พี่ๆ นนส. ผอ.สวัสดิ สันป่าตอง เชียงใหม่ ผอ.หมู ริมปิง ลำพูน และอยู่ในบรรยากาศที่เป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จ และมีโอกาสถ่ายทอดความรู้สึกปิติเช่นนี้ผ่านทาง สวท.ลำพูนในช่วงเย็น หลังจากที่ไปสวัสดีปีใหม่ ประชาสัมพันธุ์จังหวัดลำพูน และ ผวจ.ลำพูน
.
แม้อากาศจะเย็นปนฟ้ามืดตลอดวัน ซ้ำจนค่ำมีฝนโปรยปรายพาให้คิดว่าคืนนี้คงหนาวกว่าทุกวัน แต่หัวใจก็ยังอบอุ่นด้วยความปิติที่เห็นบ้านเกิดเติบโต และเราเป็นส่วนหนึ่งในจักรนั้น ...เอ แต่คนที่หัวใจจะพองกว่าใครเพื่อนคงเป็นเจ้าลูกชายผมแน่ เพราะนี่วันพฤหัสแล้ว พรุ่งนี้ศุกร์ และก็ เสาร์ที่สองของเดือนมกรา (วันเด็ก) ท่าทางเขาจะเฝ้ารอมากเป็นพิเศษครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น